نقض حریم خصوصی در برابر امنیت

• توسط : معصومه حیدری
• در : ۱۴۰۰-۰۳-۰۴
• در : دانستنیها

مقدمه

امنیت در سایه نقض حریم خصوصی به چه معناست؟ آیا شما مایلید تا حریم خصوصی تان را در عوض امنیت از دست دهید؟ امنیت و حریم خصوصی دو موضوع مهمی است که با تکنولوژی های امروزه و ورود هوش مصنوعی دچار چالش شده است. در ادامه بیش تر در مورد نقض حریم خصوصی در برابر امنیت صحبت خواهیم نمود.

امنیت در سایه نقض حریم خصوصی

آیا حاضرید حریم خصوصی تان را در قبال امنیت معامله کنید؟

نقض حریم خصوصی در برابر امنیت

ردیابی اطلاعات نزدیک تر از آن چیزی است که فکرش را بکنید.

جهانی را متصور شوید که تمام حرکاتتان توسط دوربین ها ثبت می شوند، هر لحظه ای که پیاده روی می کنید، نامتان در بیلبوردهای تبلیغاتی مشاهده می شود و یا اگر در بازپرداخت بدهی هایتان قصور کنید، چهره تان در آگهی ها نشان داده می شود. این واقعیتی است در چین و به ویژه در چونگ کینگ، بزرگ ترین شهر تحت نظارت در جهان با ۲٫۵۸ میلیون دوربین نظارتی که بر ۱۵٫۳۵ میلیون نفر از سال ۲۰۱۹ ناظر است.

تخمین زده شده که چین تا سال آینده می تواند به نسبت ۲ به ۱ دست یابد. یک دوربین که به طور هم زمان دو نفر را نظارت می کند و این امر با افزایش دوربین های نظارتی به ۶۲۶ میلیون نفر و نظارت بر ۱٫۴ میلیارد نفر امکان پذیر است. در صورتی که اخیراً برای تفریح و یا کار به چین سفر کرده باشید، احتمالا در سیستم نظارت ملی این کشور، پروفایلی داشته باشید. با این اوصاف چین، نمونه ای واضح از چالش امنیت در سایه نقض حریم خصوصی است.

استرالیایی ها تا چه میزان از یک دولت نظارتی استقبال می کنند؟ آیا آن ها هم به امنیت در سایه نقض حریم خصوصی معتقدند؟

در اکتبر سال ۲۰۱۹، کمیته مشترک اطلاعات و امنیت مجلس (PJCIS) پیش نویس مجدد لایحه ای را پیشنهاد کرد که شامل نظارت های لازم برای جلوگیری از سوء استفاده ها می باشد. در صورت قانونی شدن این لایحه، استرالیا پیشگام خواهد شد در یک سیستم شناسایی ملی که توسط نهادهای دولتی و سازمان های خصوصی به طور گسترده، در جهت جلوگیری از سرقت هویت، قابل دسترس می باشد.

نقض حریم خصوصی در برابر امنیت

کارمن لئونگ (Carmen Leong)، محقق سیستم های اطلاعاتی و مدیریت تکنولوژی در UNSW بیان نموده که چینی ها نسبت به حریم خصوصی از حساسیت کم تری برخوردارند و به دلیل راحتی پرداخت ها در بستر وی چت، آن را در اولویت قرار می دهند. اما در استرالیا، در ابتدا باید دولت استرالیا دلیل استفاده از بسترهایی مانند وی چت و نحوه مدیریت ایمن داده های جمع آوری شده را وقتی صحبت از فناوری نظارت می شود را مشخص نماید و فقط در این صورت است که استرالیایی ها پذیرای آن خواهند بود. لذا چینی ها را حت تر با جمله امنیت در سایه نقض حریم خصوصی کنار خواهند آمد.

وجود دوربین های نظارتی در چین به دولت این امکان را می دهد تا با جریمه کردن و یا اعطای امتیاز به شهروندان، قابل اعتماد بودن آن ها را رتبه بندی کند که این امر به نوبه خود، امتیاز اعتبار اجتماعی شهروندان و همچنین شیوه زندگی آن ها را تعیین می کند. در چونگ کینگ، دوربین های نظارتی در کابین ها و مدارس نیز مستقر شده اند تا والدین بتوانند با آرامش خاطر و به طور لحظه ای حرکات و رفتارهای فرزندان خود را کنترل نمایند.

فناوری نظارت چگونه می تواند بر جامعه تأثیر بگذارد؟

در بسیاری از شرایط به ویژه در زمان محافظت از افراد در برابر اقدامات مجرمانه و مراقبت از سالمندان، فن آوری نظارتی می تواند بسیار سودمند باشد. این تکنولوژی می تواند جامعه ای امن برای سالمندان ایجاد کند. جالب توجه است که بدانیم، افراد مسن علاقه بیش تری به نقض حریم خصوصی در برابر امنیت دارند.

سیستم نظارتی گسترده در هند نیز باعث شده تا شناسایی کودکان گمشده و جنایتکاران در برابر پایگاه های اطلاعاتی دولت امکان پذیر شود.

وقتی صحبت از تأثیر تکنولوژی نظارتی بر اقتصاد می شود، انتظار بر این است که شرکت های خارجی فعال در چین، تحت تأثیر سیستم نمره اعتبار اجتماعی قرار گیرند. در این صورت انطباق با قوانین و مقررات و شفافیت سوابق مالی دارای بیش ترین اهمیت خواهند بود. با این سیستم کیفیت محصولات و نحوه خدمات رسانی نیز اندازه گیری خواهد شد. در صورت عدم رعایت استانداردها، ممکن است کسب و کارها، به دلیل امتیاز پایین اعتبار اجتماعی در لیست سیاه قرار گیرند. از سویی دیگر، داشتن نمره عالی اجتماعی شرکت ها می تواند امتیازاتی را موجب شود، از جمله کاهش مالیات و دسترسی بیش تر به مواد اولیه ای با کیفیت بهتر.

نقض حریم خصوصی در برابر امنیت

 لئونگ بیان نموده که فناوری نظارتی می تواند برای مصرف كنندگان و مشتریانی كه می خواهند فرآیند زنجیره تأمین را از نزدیک زیر نظر داشته باشند، به مانند یک ناظر عمل كند. با این فناوری تجارت از لحاظ دوام و ماندگاری یک محصول و انطباق آن با مقررات، شفاف تر خواهد شد. همچنین با کمک فناوری نظارتی می توان از این که محصولاتی ارگانیک در مزارع و کارخانه ها تولید می شوند، اطمینان حاصل نمود.

افزایش نظارت در ایالات متحده، هند و انگلستان موجب شده تا تقاضای بیش تری برای دوربین های نظارتی چینی و شرکت های امنیتی ایجاد شود. امروزه، هواوی (Huawei)، هایک ویژن (Hikvision) و داهوا (Dahua) به طور مشترک فناوری نظارتی با دوربین را به بیش از ۶۳ کشور جهان ارائه می دهند.

آیا هوش مصنوعی یا AI بر حق انسانی ما در جهت حفظ حریم خصوصی تأثیر گذاشته است؟

دوربین های مدار بسته تنها قادرند تا افراد را شناسایی کنند. اما زمانی که این دوربین ها به هوش مصنوعی هم مجهز شوند چه خواهد شد؟ در این صورت با کمک این تکنولوژی می توان روحیه و سلامتی افراد را ارزیابی نمود، به سرعت اقدامات افراد را رمزگشایی کرد و حرکت بعدی آن ها را پیش بینی نمود. البته در همین راستا، مردم نگرانی خود را در مورد این که همواره تحت نظارت همه جانبه هستند و همچنین احتمال جمع آوری اطلاعات شخصی شان، بدون اطلاع خودشان را ابراز نموده اند.

با این وجود، این سوال مطرح می شود که اگر افراد بخواهند داده های شخصی خود را به نفع خدمات شخصی به شرکت ها ارائه دهند، آیا باز هم به حریم خصوصی نیاز است؟ البته ممکن است ترس مردم از این تکنولوژی، ناشی از ناشناخته بودن فناوری تشخیص چهره باشد و باید دانست که چه عواملی موجب دلسرد شدن مردم در اجرای فناوری تشخیص چهره می شود؟

نقض حریم خصوصی در برابر امنیت

بیش از ۱۳۰ کشور در دنیا، مفهوم حریم خصوصی را در قانون اساسی خود گنجانده اند، لذا به طور بسیار گسترده این موضوع که حریم خصوصی یکی از حقوق اساسی بشر است، درک شده است، هر چند که امروزه با ظهور فناوری ها به طور فزاینده ای مورد چالش قرار گرفته است. لذا نقض حریم خصوصی در برابر امنیت ،همان طور که می تواند باعث آزار شود، دارای مزایایی نیز است.

کلام پایانی

امنیت در سایه نقض حریم خصوصی مبحثی است که امروزه و با ورود هوش مصنوعی مورد چالش قرار گرفته است. چین نمونه ای بارز از ایجاد امنیت در برابر حریم خصوصی است. به طور دقیق نمی توان بین امنیت و حریم خصوصی یکی را انتخاب نمود زیرا این دو در زیر سایه یکدیگر حرکت می کنند. لذا در مواردی می توان حریم خصوصی را نادیده گرفت تا امنیت در تجارت، کار و سایر مسائل زندگی را تجربه کنیم.