زندگینامه چارلز داروین

• توسط : صادق
• در : ۱۳۹۹-۰۳-۱۵
• در : بیوگرافی شعرا و دانشمندان

چارلز داروین (Charles Darwin) ، یک طبیعت شناس و زیست شناس بریتانیایی بود که نظریه تکامل را بر اساس انتخاب طبیعی ارائه کرد. نظرات او و داروینیسم اجتماعی هنوز که هنوزه، بحث برانگیز است. در ادامه با بیوگرافی او و مطالعاتش بیشتر آشنا خواهیم شد.

چارلز داروین که بود؟

همانطور که گفتیم، چارلز رابرت داروین، طبیعت شناس و زیست شناس بریتانیایی بود که به دلیل ارائه نظریه تکامل و درک خود از روند انتخاب طبیعی شناخته شده بود. در سال ۱۸۳۱، وی سفر دریایی ۵ ساله خود را آغاز کرد و در این مدت او مطالعات خود درباره گیاهان مختلف را آغاز کرد که منجر به ایجاد نظریه هایش شد. در سال ۱۸۵۹، او کتاب مشهورش به نام “خاستگاه گونه ها” (Origin of Species) را منتشر کرد.

اوایل زندگی

چارلز داروین در کودکی

داروین در ۱۲ فوریه ۱۸۰۹ در شهر کوچک بازرگانی شروزبری انگلیس متولد شد. بچه ای که عاشق کشف طبیعت بود. او دومین فرزند از ۶ فرزند خانواده است.

خانواده داروین ید طولایی در علم و دانش داشتند. پدر او، دکتر R.W Darwin، پزشک بود و پدربزرگ وی، دکتر اراسموس داروین، یک گیاه شناس معروف بود. هنگامی که چارلز تنها ۸ سال داشت، مادرش درگذشت.

تحصیلات

در اکتبر ۱۸۲۵، در سن ۱۶ سالگی، داروین به همراه برادرش در دانشگاه ادینبرگ ثبت نام کردند. دو سال بعد او در کالج مسیح کمبریج پذیرفته شد.

پدرش امیدوار بود تا چارلز نیز مانند خودش یک پزشک شود. حتی به او پیشنهاد کرد که کشیش شود اما داروین تمایل بیشتری به مطالعه تاریخچه طبیعت داشت.

سفر

در زمانی که داروین در کالج بود، استاد گیاهشناسی، جان استیونس هنسلو، مربی او بود. پس از فارغ التحصیلی در کالج مسیح با لیسانس هنر، هنسلو به او پیشنهاد کرد تا به عنوان یک زیست شناس در کشتی HMS Beagle عازم سفر شود.

کشتی با ناخدایی کاپیتان رابرتز فیتز روی، قرار بود یک سفر نقشه برداری ۵ ساله را در سرتاسر جهان انجام دهد. این سفر دریایی، بهترین فرصت برای زیست شناس جوان بود.

در تاریخ ۲۷ دسامبر سال ۱۸۳۱، HMS Beagle سفر خود را آغاز کرد. در طول این سفر، داروین انواع طبیعی نمونه ها از جمله پرندگان، گیاهان و فسیل ها را جمع آوری کرد.

گالاپاگوس

چارلز داروین

داروین با استفاده از تحقیقات و آزمایش های عملی، فرصت بی نظیری را برای مشاهده دقیق اصول گیاه شناسی، زمین شناسی و جانور شناسی به دست آورد. جزایز اقیانوس آرام و مجمع الجزایر گالاپوس که در آمریکای جنوبی بودند، مورد توجه داروین قرار گرفتند.

پس از بازگشت به انگلستان در ۱۸۳۶، داروین شروع به نوشتن یافته های خود در ژورنال تحقیقات کرد که ابتدا به عنوان بخشی از روایت سفر کاپیتان فیتز روی منتشر و بعدا با عنوان “جانور شناسی سفر های beagle” ویرایش شد.

این سفر تاثیر چشمگیری بر دیدگاه داروین از تاریخ طبیعی داشت. وی شروع به تدوین نظریه ای انقلابی در مورد منشأ موجودات زنده کرد که برخلاف دیدگاه رایج سایر طبیعت شناسان آن زمان بود.

نظریه تکامل

نظریه تکامل

نظریه تکامل داروین اظهار داشت که گونه ها از طریق فرایندی به نام “انتخاب طبیعی” زنده می مانند. آن هایی که می توانند خود را با تغییرات و شرایط موجود در محیط زندگی خود وفق دهند زنده مانده و نسل خود را گسترش می دهند و موجوداتی که نتواند در برابر محیط مقاومت کنند، از بین می روند.

داروین از طریق مشاهدات و بررسی های خود در مورد پرندگان، گیاهان و فسیل ها، شباهت هایی را بین گونه های مختلف در سراسر جهان مشاهده کرد. همراه با تغییرات و اختلافاتی بر اساس مکان های خاص، وی را به این باور رساند که گونه هایی که امروز می شناسیم، به تدریج از اجداد مشترک تکامل یافته اند.

تئوری تکامل داروین و روند انتخاب طبیعی بعدا به عنوان “داروینیسم” شناخته شد.

در آن زمان، طبیعت شناسان معتقد بودند که تمام گونه ها یا در آغاز جهان به وجود آمده اند، یا در طول تاریخ طبیعت ایجاد شده اند. در هر دو صورت، ان ها معتقد بودند که گونه ها همیشه یکسان بوده و هیچگاه تغییر یا تکامل پیدا نمی کنند.

کتاب خاستگاه گونه ها

در سال ۱۸۵۸، پس از سال ها تحقیق علمی، داروین در نامه ای که در جلسه انجمن Linnean خوانده شد، نظریه انقلابی خود را ارائه داد. در ۲۴ نوامبر ۱۸۵۹، او توضیحات مفصلی در مورد تئوری خود در معروفترین اثر خود با عنوان “خاستگاه گونه ها با استفاده از انتخاب طبیعی” منتشر کرد.

در قرن بعد، مطالعات DNA شواهد علمی برای نظریه تکامل داروین ارائه داد. با این حال، بحث و جدال پیرامون تعارض آن با آفرینش باوری (دیدگاهی که می گوید تمام هستی توسط خداوند خلق شده است) هنوز در بین برخی از افراد و مجامع دیده می شود.

داروینیسم اجتماعی

داروینیسم اجتماعی مجموعه ای از ایده هایی است که در اواخر دهه ۱۸۰۰ پدید آمد و نظریه داروین را برای تبیین موضوعات اجتماعی و اقتصادی پذیرفت.

خود داروین به ندرت در مورد هرگونه ارتباط بین نظریه های خود و جامعه بشری اظهار نظر می کرد. اما در حالی که سعی در ارائه ایده های خود برای عموم داشت، از مفاهیم کاملا درک شده ای مانند “بقای اصلح” از جامعه شناس هربرت اسپنسر قرض گرفت.

با گذشت زمان، هر چه انقلاب صنعتی و اقتصاد ناعادلانه سرمایه داری در جهان گسترش یافت، داروینیسم اجتماعی توجیهی برای امپریالیسم، سوء استفاده از کارگران، فقر، نژادپرستی و نابرابری اجتماعی قرار گرفت.

مرگ

سرانجام چارلز داروین، در ۱۹ آوریل ۱۸۸۲، در خانه خانوادگی خود، Down house، در لندن درگذشت. وی در کلیسای وست‌مینستر به خاک سپرده شد.

چارلز داروین – Charles Darwin