چگونه به شخصی که دچار وحشت زدگی شده کمک کنیم؟

چگونه به شخصی که دچار وحشت زدگی شده کمک کنیم؟

  • توسط : صدیقه حسن پور
  • در : ۱۴۰۰-۰۱-۱۸
  • در : سلامت روان

وحشت زدگی یک حمله ی کوتاه مدت حسی اما پر از ترس است. این حملات شامل علائمی مانند زمانی است که با ترس مواجهه می شویم از جمله:

  • ترس شدید
  • حس عذاب
  • تعریق یا لرز
  • تکان دادن
  • تپش قلب
  • تنفس دشوار
  • درد در سر و قفسه سینه

این حملات با یک واکنش ترس معمولی متفاوت است زیرا هیچ تهدیدی واقعی در آن وجود ندارد. سدی بینگهام ، یک مددکار اجتماعی بالینی متخصص در زمینه اضطراب و درمان در Gig Harbor، واشنگتن، توضیح می دهد: “بدن احساس می کند که خطر وجود دارد ، اما در واقع هیچ چیزی وجود ندارد.” شناسایی عوامل ایجاد وحشت زدگی همیشه آسان نیست ، بنابراین افرادی که یکبار دچار وحشت زدگی می شوند، اغلب نگران افزایش شدت وحشت زدگی در جمع هستند.

وحشت زدگی  معمولاً بسیار ناخوشایند بوده و باعث پریشانی فرد می شوند. بسیاری از مردم معتقدندکه در زندگی روزمره اغلب دچار حملات قلبی میشوند با مشکلاتی که در زندگی برایشان پیش می آید. اگر کسی را می شناسید که دچار وحشت زدگی میشود کارهای مختلفی وجود دارد که می توانید در آن لحظه انجام دهید (و انجام ندهید) تا به آن ها کمک کنید.

حفظ خونسردی

یکی از بهترین راه هایی که می توانید کمک کنید این است که خونسردی خود را حفظ کنید. وحشت زدگی معمولاً مدت زیادی طول نمی کشد. بینگهام توضیح می دهد: “شدیدترین احساسات بین ۵ تا ۱۰ دقیقه طول می کشد.” اما کسی که دچار وحشت زدگی شده است زمان را متوجه نمی شود و ممکن است احساس وحشت کند یا فکر کند که می خواهد بمیرد. حتی اگر کمی ترسیدید، آرام باشید و اگر فکر میکنید صدای شما میتواند به آن ها کمک کند با صدایی آرام با آن ها صحبت کنید.

به آنها اطمینان دهید که در کنارشان خواهید بود و بزودی حالشان بهتر خواهد شد.

بپرسید چطور می توانید کمک کنید

بیشتر افرادی که دچار وحشت زدگی می شوند یا با انواع دیگر اضطراب روبرو میشوند روش هایی برای مقابله با این رویداد وجود دارد. به خاطر داشته باشید که عزیزان شما بهتر می دانند که چطور میتوانند به شما کمک کنند. هنگام وحشت زدگی برقراری ارتباط کمی دشوار است اگر آنها در اطراف شما دچار وحشت زدگی شدند از انها بپرسید چگونه می توانید کمک کنید.در این مواقع اشکالی ندارد که با خونسردی بپرسید برای کمک به آنها چه کاری می توانید انجام دهید. فقط ممکن است  پاسخی کوتاه یا مختصر دریافت کنید.

به گفته بینگهام ، استرس جنگ یا پرواز می تواند بر توانایی تفکر و رفتار منطقی تأثیر بگذارد. وی توصیه می كند: “سعی كنید بی طرف بمانید و پاسخ آنها را شخصاً نگیرید.”

اگر آنها از من بخواهند که بروم چطور؟
تا زمانی که آنها در معرض خطر جدی نباشند چند قدم به عقب برگردید و اطراف انها را خلوت کنید. نزدیکی شان بمانید تا بتوانید شرایط را زیر نظر داشته باشید و به آنها بگویید در صورت نیاز به کمک شما هستید.

علائم وحشت زدگی یا پانیک

اگر با این علائم آشنایی ندارید، کمی وقت بگذارید تا با علائم  وحشت زدگی آشنا شوید.

وحشت زدگی معمولاً با این موارد شروع می شوند:

  • احساس وحشت یا ترس
  • نفس نفس زدن یا تنگی نفس
  • احساس خفگی
  • تپش قلب
  • سرگیجه و لرزش

هرکسی به یک شکلی این حملات را تجربه میکنند بنابراین بهتر است از آنها بپرسید چه علایمی را قبلا داشتند. هرچه زودتر بفهمید که چه اتفاقی می افتد سریعتر می توانید به آنها کمک کنید که به یک مکان خصوصی تر یا هر کجا که احساس راحتی بیشتری می کنند بروند.

بیشتر عمل کنید تا اینکه حرف بزنید

صدای آرام و آشنا به برخی افراد کمک می کند، اما سعی کنید از تکرار مکرر جملاتی مانند “نگران نباشید” یا از آنها بارها و بارها سوال کنید که آیا حالشان خوب است بپرهیزید. البته نیت تان خوب است، اما سخنان شما در حال حاضر سود چندانی ندارد. بلکه می توانند وضعیت را بیشتر استرس آور کند و ممکن است فرد فکر کند که اتفاق بدی افتاده است.

چگونه می توان با صحبت کردن شرایط را تغییر داد باصحبت کردن اقدام کنید مثلا:

بپرسید آیا می خواهند اتاق را ترک کنند و به جای دیگری بروند به آنها یادآوری کنید که باید نفس بکشند آنها را درگیر مکالمه سبک کنید، مگر اینکه بگویند نمی خواهند صحبت کنند.

بدانید که وحشت زدگی طرف مقابل ممکن است براش ما یا حتی خودش قابل درک نباشد

وحشت زدگی می توانند گیج کننده و همچنین ترسناک باشند.کسی نمی تواند آنها را پیش بینی کند و دلیل مشخصی وجود ندارد. این حملات می توانند در موقعیت های استرس زا در لحظات آرام یا حتی در هنگام خواب اتفاق بیفتند.ممکن است  مفید باشد که به دوست خود بگویید چیزی برای ترسیدن وجود ندارد. اما آنها احتمالاً کاملاً آگاه هستند که هیچ تهدیدی وجود ندارد.

این بخشی از مواردی است که وحشت زدگی را گیج کننده می کند. این واکنش با یک ترس مطابقت دارد  اما هیچ اتفاقی برای ایجاد این ترس رخ نمی دهد. در پاسخ ، کسی که دچار وحشت زدگی می شود ممکن است خود از علائم شروع به ترس کند یا آنها را با یک مسئله جدی سلامتی مرتبط کند.

بینگهام توضیح می دهد: “احساس خجالت و شرمندگی در چنین شرایطی طبیعی است.” “اما داشتن یک همراه دلسوز  می تواند فضا را برای بازگشت به حالت اولیه فراهم کند.”

شما می توانید آن شخص باشید بدون اینکه بدانید چرا دچار وحشت زدگی شده است.

وضعیت آن ها را بپذیرید

افراد معمولاً به سختی می توانند تجربیات خود را در مورد مسائل سلامت روان ، از جمله حملات وحشت زدگی، به اشتراک بگذارند.

برخی افراد از صحبت در مورد مسائل سلامت روانی خودداری میکنند زیرا معتقدند دیگران متوجه نخواهند شد که چه چیزی را تجربه می کنند. برخی نگران این هستند که مورد قضاوت دیگران قرار بگیرند، افراد خارجی اغلب ترس ناشی از وحشت زدگی را درک نمی کنند و حتی ممکن است آن را غیر منطقی بدانند. اما واقعیت این است  شخصی را که دچار وحشت زدگی میشود نمیتوان  کنترل کرد. فردی را که دچار مشکل شده است را میتوان اینگونه همراهی کرد: “شرایط سختی است متاسفم که شما آن را تجربه کردید اجازه بدید ببینم برای حمایت از شما چه کاری میتوانم انجام دهم. ”

به نیازهای آنها احترام بگذارید

بگویید با دوستتان هستید در حالی که او دچار وحشت زدگی شده است  وقتی تمام شد آنها به نظر  آرام تر اما خسته هستند. شما قصد دیدن یک برنامه را داشتید، برنامه ای که هر دو منتظر آن بودید، اما دوستتان از شما می خواهد که به جای او آنها را به خانه ببرید.

طبیعتاً، شما ناامید شده اید. اما به یاد داشته باشید: دوستتان نمی تواند به آنچه اتفاق افتاده کمک کند. آنها ناامید و خسته میشوند همچنین ممکن است از خراب کردن برنامه های شما احساس بدی داشته باشند که این حس میتواند وحشت زدگی را بیشتر کند. معمولاً بدن شما پس از واکنش شدید به حالت عادی برمیگردد. کسی که تازه دچار وحشت زدگی شده است ممکن است چیزی را فراتر از آرامش ساکت احساس کند.

بینگهام می گوید: “پرسیدن آنچه آنها نیاز دارند و احترام به این درخواست بسیار مهم است.” “درخواست بیش از حد پس از تجربه وحشت می تواند روند بهبودی را تشدید کند.”

بینگام توضیح می دهد که ممکن است فکر کنید رفتن به این نمایش باعث روحیه دادن به آنها یا بهبود روحیه آنها می شود ، اما مجبور کردن آنها برای ادامه درگیری در صورت تمایل به فضا می تواند این پاسخ استرس را طولانی نگه دارد.