اسپیرونولاکتون

• توسط : معصومه حیدری
• در : ۱۳۹۹-۱۱-۱۱
• در : داروهای صنعتی

مقدمه

داروی اسپیرونولاکتون (Spironolactone) یک داروی ادرار آور (دیورتیک) بازجذب کننده پتاسیم است که از جذب سدیم زیاد بدن جلوگیری می کند و سطح پتاسیم تان را پایین نمی آورد. همچنین این دارو با جلوگیری از فعالیت آلدوسترون موجب جلوگیری از احتباس آب در بدن می شود و البته با مهار تاثیر آلدوسترون برروی عروق خونی، موجب کاهش فشار خون نیز می شود. در ضمن این که داروی اسپیرونولاکتون شامل فعالیت ضد آندروژنی هم می باشد.

موارد استفاده از اسپیرونولاکتون

نام عمومی: اسپیرونولاکتون (Spironolactone)
نام تجاری: Aldactone، CaroSpir

داروی اسپیرونولاکتون (Spironolactone)

• اسپیرونولاکتون برای درمان نارسایی قلبی، فشار خون بالا (hypertension) یا هیپوکالمی (سطح پتاسیم پایین در خون) استفاده می شود.
• اسپیرونولاکتون همچنین در افراد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب، سیروز کبدی یا اختلال کلیوی به نام سندرم نفروتیک، احتباس مایعات (ادم یا تورم) را درمان می کند.
• از اسپیرونولاکتون برای تشخیص یا درمان وضعیتی استفاده می شود که در آن مقدار زیادی آلدوسترون در بدن وجود دارد (هیپرآلدوسترونیسم اولیه یا ترشح زیاد آلدسترون در خون). آلدوسترون هورمونی است که توسط غدد فوق کلیوی تولید می شود و به تنظیم تعادل نمک و آب در بدن کمک می کند.
•  پرمویی (هیرسوتیسم)
• درمان آکنه
• ریزش موی هورمونی

توجه داشته باشید که امکان دارد پزشک معالج تان اسپیرونولاکتون را به علل دیگری که در لیست بالا به آن اشاره نشده است، برای شما تجویز کرده باشد.

اطلاعات مهم دارویی

اگر مشکلات کلیوی، مقادیر زیاد پتاسیم در خون، بیماری آدیسون، اگر قادر به دفع ادرار نیستید و یا این که اپلرنون نیز مصرف می کنید، باید با احتیاط از اسپیرونولاکتون استفاده کنید.

بیشتر بخوانید : مواد غذایی مناسب برای فشار خون بالا

اسپیرونولاکتون باعث ایجاد تومور در حیوانات شده است اما مشخص نیست که آیا این مورد امکان دارد که در انسان رخ دهد یا خیر. از این دارو برای هر شرایطی که توسط پزشک بررسی نشده است استفاده نکنید.

قبل از مصرف دارو باید به نکاتی توجه نمود.

اگر به اسپیرونولاکتون حساسیت دارید یا اگر دارای موارد زیر هستید، نباید از اسپیرونولاکتون استفاده نمایید:

• بیماری آدیسون (اختلال غده فوق کلیه)
• مقادیر بالای پتاسیم در خون (هیپرکالمی)
• در صورتی که قادر به ادرار نیستید.
• اگر از اپلرنون مصرف می کنید.

برای اطمینان از بی خطر بودن اسپیرونولاکتون، در صورت داشتن موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

• عدم تعادل الکترولیت ها (مانند سطح پایین کلسیم، منیزیم یا سدیم در خون)
• بیماری کلیوی
• بیماری کبدی
• بیماری قلبی

اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. داشتن نارسایی احتقانی قلب، سیروز یا فشار خون کنترل نشده در دوران بارداری ممکن است منجر به مشکلات پزشکی در مادر و یا کودک شود. پزشک شما باید در مورد مصرف اسپیرونولاکتون در صورت بارداری تصمیم گیری کند.

هنگام استفاده از اسپیرونولاکتون ممکن است شیردهی خطرناک باشد. لذا در مورد هر گونه خطرات احتمالی ناشی از مصرف این دارو، از پزشک خود سوال کنید.

چگونه باید اسپیرونولاکتون را مصرف کنیم؟

داروی اسپیرونولاکتون (Spironolactone)

اسپیرونولاکتون را دقیقاً طبق تجویز پزشک مصرف کنید. تمام دستورالعمل های روی نسخه تان را دنبال کنید و تمام راهنماهای دارو یا برگه های دستورالعمل را مطالعه فرمایید. پزشک ممکن است گاهی اوقات دوز مصرفی تان را تغییر دهد.

بیشتر بخوانید : ۱۳ مواد غذایی که برای افراد مبتلا به فشار خون بالا مفید هستند

این دارو را با شخص دیگری به اشتراک نگذارید، حتی اگر علائمی مشابه به علائم شما را داشته باشد.

ممکن است اسپیرونولاکتون را همراه یا بدون غذا مصرف کنید، اما هر بار آن را به همان روش مصرف نمایید.

در هنگام مصرف دارو، شما به آزمایش های مکرر پزشکی نیاز خواهید داشت.

این دارو می تواند بر نتایج آزمایشات پزشکی خاص تأثیر بگذارد. پس به هر پزشکی که شما را معالجه می کند اطلاع دهید که از اسپیرونولاکتون استفاده می کنید.

در صورت نیاز به جراحی، به جراح خود اطلاع دهید که در حال حاضر از این دارو استفاده می کنید. زیرا ممکن است لازم باشد برای مدت کوتاهی مصرف آن را قطع کنید.

اگر تحت درمان فشار خون هستید، حتی اگر احساس می کنید که فشار خونتان کنترل شده هم از این دارو استفاده کنید. زیرا فشار خون بالا اغلب بدون علامت است. ممکن است لازم باشد تا آخر عمر از داروهای فشار خون استفاده کنید.

دارو را در دمای اتاق و به دور از گرما، نور و رطوبت نگه داری کنید.

اطلاعات مربوط به دوز اسپیرونولاکتون

داروی اسپیرونولاکتون (Spironolactone)

دوز معمول بزرگسالان برای ادم (تورم):

ابتدا ۱۰۰ میلی گرم خوراکی به صورت روزانه یا در دو دوز برای ۵ روز، سپس براساس پاسخ بیمار ۲۵ تا ۲۰۰ میلی گرم از راه خوراکی در روز و در دوز منفرد یا منقسم

مدت زمان درمان: هنگامی که به عنوان ادرار آور تنها تجویز می شود، حداقل دوز اولیه را برای حداقل ۵ روز ادامه دهید، سپس می توانید دوز اولیه را به دوز مناسب نگه دارنده تنظیم کنید.

پیشنهاد:

بیشتر بخوانید : ایزوسورباید دی نیترات

در صورتی که بعد از ۵ روز ادرار کافی حاصل نشده باشد، ممکن است دیورتیک دوم که بیش تر بر مجرای توبول کلیه عمل می کند، اضافه شود. در صورت افزودن ادرار آور دوم، دوز این دارو باید بدون تغییر باقی بماند. موارد استفاده:

• درمان بیماری های ادماتیک در بیماران مبتلا به نارسایی احتقانی قلب که فقط تا حدی به سایر اقدامات درمانی پاسخ می دهند، یا عدم تحمل سایر اقدامات درمانی یا وقتی که سایر روش های درمانی نامناسب تلقی می شوند، از digitalis استفاده می کنند.
• درمان بیماری های ادم در بیماران مبتلا به سیروز کبدی همراه با ادم و / یا استیت.
• درمان بیماری های ادماتیک در بیماران مبتلا به سندرم نفروتیک زمانی که درمان بیماری زمینه ای، محدودیت در مصرف مایعات و سدیم و استفاده از داروهای ادرار آور دیگر پاسخ کافی را ارائه نمی دهد.

دوز معمول بزرگسالان برای فشار خون بالا:

دوز اولیه: ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرم خوراکی در روز در دوز منفرد یا منقسم

مدت زمان درمان: برای دستیابی به حداکثر پاسخ درمانی باید حداقل ۲ هفته درمان را ادامه داد. پس از آن، ممکن است دوز مصرفی با توجه به پاسخ بیمار تنظیم شود.

دوز معمول بزرگسالان برای نارسایی احتقانی قلب:

دوز اولیه: ۲۵ میلی گرم خوراکی یک بار در روز با فرض پتاسیم سرم کم تر یا مساوی ۵mEq/L و کراتینین سرم کم تر از ۲٫۵ mg/dL

دوز نگه دارنده:

• بیماران تحمل کننده دوز اولیه: همان طور که از نظر بالینی نشان داده شده ممکن است دوز مصرفی تا میزان ۵۰ میلی گرم خوراکی روزانه افزایش یابد.
• بیماران با عدم تحمل دوز اولیه: ممکن است روزانه به ۲۵ میلی گرم خوراکی کاهش یابد.

دوز معمول بزرگسالان برای هایپرالدوسترونیسم اولیه:

دوز تشخیصی:

تست Long : چهارصد میلی گرم خوراکی در روز به مدت ۳ تا ۴ هفته

تست Short : چهارصد میلی گرم خوراکی در روز به مدت ۴ روز

دوز نگه دارنده: ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم خوراکی در روز تا زمان جراحی

دوز معمول بزرگسالان برای هیپوکالمی:

۲۵ تا ۱۰۰ میلی گرم خوراکی در روز

موارد استفاده:

درمان بیماران مبتلا به هیپوکالمی در مواردی که اقدامات دیگر نامناسب یا ناکافی در نظر گرفته شوند.

پروفیلاکسی هیپوکالمی در بیمارانی که digitalis مصرف می کنند، در صورتی که اقدامات دیگر ناکافی یا نامناسب تلقی می شوند.

دوز مصرفی برای هیرسوتیسم (پرمویی زنانه)

۵۰ تا ۲۰۰ میلی گرم بصورت خوراکی در یک یا دو دوز

دوز مصرفی برای آکنه ‌های هورمونی

۵۰ تا ۲۰۰ میلی گرم بصورت خوراکی در یک یا دو دوز

اگر دوز مصرفی را فراموش کنیم چه اتفاقی می افتد؟

دارو را در اسرع وقت و به محض یادآوری مصرف کنید، اما اگر نزدیک به نوبت دوز بعدی است دوز فراموش شده را حذف کنید. هم زمان دو دوز را با هم مصرف نکنید.

اگر بیش از حد از دارو مصرف کنیم چه اتفاقی می افتد؟

در این صورت باید به دنبال اورژانس پزشکی باشید.

در صورت مصرف بیش از حد داروی اسپیرونولاکتون ممکن است علائم اوردوز به صورت زیر رخ دهد:

• مشکلات تنفسی
•  خواب آلودگی
• گیجی
• بثورات پوستی
• حالت تهوع و استفراغ
• سرگیجه
• اسهال
• تغییرات در الکترولیتهای بدن که می تواند موجب ضربان قلب نامنظم و یا درد و گرفتگی عضلات شود.

هنگام مصرف اسپیرونولاکتون از چه مواردی باید خودداری کنیم؟

• نوشیدن الکل می تواند عوارض جانبی خاصی را افزایش دهد.
• از مکمل های پتاسیم یا جایگزین های نمک استفاده نکنید، مگر این که پزشک تجویز کرده باشد.
• از رژیم غذایی با نمک زیاد خودداری کنید. نمک زیاد باعث می شود بدن شما آب را حفظ کند و می تواند تاثیر این دارو را کاهش دهد.
• تا زمانی که نمی دانید که داروی اسپیرونولاکتون چگونه بر شما تأثیر می گذارد از رانندگی یا فعالیت های خطرناک خودداری کنید. زیرا عکس العمل ها و واکنش های شما ممکن است مختل شود. از برخاستن خیلی سریع از حالت نشسته یا خوابیده خودداری کنید، در غیر این صورت ممکن است احساس سرگیجه به شما دست دهد.

عوارض جانبی داروی اسپیرونولاکتون (Spironolactone)

داروی اسپیرونولاکتون (Spironolactone)

در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک به اسپیرونولاکتون مانند کهیر، مشکلات تنفسی، تورم صورت، لب ها، زبان یا گلو، از اورژانس پزشکی کمک بگیرید.

در صورت داشتن موارد زیر، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.

• احساس گیجی
• ادرار کم یا بدون ادرار
• سطح بالا پتاسیم – حالت تهوع، احساس ضعف، درد قفسه سینه، ضربان قلب نامنظم، از دست دادن حرکت
• علائم عدم تعادل الکترولیت های دیگر – افزایش تشنگی یا دفع ادرار، گیجی، استفراغ، درد عضلانی، اختلال گفتاری، ضعف شدید، بی حسی، از دست دادن تعادل و هماهنگی، احساس بی ثباتی

عوارض جانبی رایج اسپیرونولاکتون ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تورم یا حساسیت در پستان

موارد ذکر شده لیست کاملی از عوارض جانبی این دارو نیست و ممکن است موارد دیگری نیز رخ دهد. برای مشاوره پزشکی در مورد عوارض جانبی این دارو با پزشک خود تماس بگیرید.

چه داروهای دیگری بر اسپیرونولاکتون تأثیر می گذارد؟

داروی اسپیرونولاکتون (Spironolactone)

استفاده از اسپیرونولاکتون با داروهای دیگری که باعث سرگیجه شما می شود، می تواند این عارضه را بدتر کند. قبل از استفاده از داروهای افیونی، قرص خواب آور، شل کننده عضلات یا داروی اضطراب، افسردگی یا تشنج با پزشک خود مشورت کنید.

در مورد سایر داروهای خود، به ویژه موارد زیر به پزشک خود اطلاع دهید:

• کلشی سین
• دیگوکسین
• لیتیوم
• لوپرامید
• تری متوپریم
• داروی فشار خون یا قلب (به خصوص ادرار آور دیگر)
• دارو برای جلوگیری از لخته شدن خون
• NSAIDs (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) – آسپرین، ایبوپروفن (Advil ، Motrin)، ناپروکسن (Aleve)، سلکوکسیب، دیکلوفناک، ایندومتاسین، ملوکسیکام و غیره.

لیست ذکر شده کامل نیست و سایر داروها نیز ممکن است با اسپیرونولاکتون تداخل داشته باشند، از جمله داروهای بدون نسخه، ویتامین ها و محصولات گیاهی.

به یاد داشته باشید که این دارو و سایر داروهای خود را از دسترس کودکان دور نگه دارید و هرگز داروهای خود را با دیگران به اشتراک نگذارید و از داروی اسپیرونولاکتون (Spironolactone) فقط برای موارد تجویز شده استفاده کنید.

کلام پایانی

داروی اسپیرونولاکتون (Spironolactone) و یا آلداکتون نوعی داروی مدر باز جذب کننده ی پتاسیم است که از کاهش سطح پتاسیم و جذب سدیم زیاد بدن جلوگیری می کند. از کاربردهای این دارو می توان به از بین بردن ادم ناشی از شرایطی خاص مثل نارسایی قلبی، بیماری های کبدی و کلیوی یا سندرم نفروتیک، فشار خون بالا، نارسانی احتقانی قلب، هیپرآلدوسترونیسم اولیه، هیپوکالمی، پرمویی، درمان آکنه و ریزش موی هورمونی اشاره نمود. این دارو هم مانند اکثر داروها دارای عوارض جانبی است که گاه ممکن است خطرناک باشد، بنابراین از مصرف خودسرانه دارو خودداری کنید.