بیماری رینود: انواع، علائم و درمان آن

• توسط : محبوبه خاوری
• در : ۱۳۹۹-۰۵-۲۳
• در : اخبار پزشکی پیشگیری و درمان

بیماری رینود که گاهی از آن به عنوان پدیده رینود و سندرم رینود یاد می شود نوعی اختلال عروق خونی است که باعث می شود عروق در اندام های بدن هنگام استرس یا قرار گرفتن در معرض هوای سرد بیش از حد منقبض شوند. همراه ما باشید تا به بررسی این بیماری پرداخته و بدانیم که چه علائمی را می توان به عنوان علائم بیماری رینود شناخت و چه روش هایی برای درمان رینود وجود دارد.

در بیماری رینود عروق منقبض شده مانع از رسیدن خون به سطح پوست می شوند. به گفته كتابخانه ملي آمريكا، اين امر باعث مي شود كه نواحي قرار گرفته در معرض بیماری که معمولاً شامل انگشتان دست و انگشتان پا می شود سرد و منقبض شده و به رنگ سفید، آبی کبود و حتی قرمز دربیایند.

علائم بیماری رینود – درمان رینود

طبق اعلام موسسه ملی قلب، ریه و خون ایالات متحده، حدود ۵٪ از جمعیت ایالات متحده و ۳ تا ۵٪ از مردم در سراسر جهان به بیماری رینود مبتلاء هستند.این اختلال برای اولین بار توسط موریس رینود Maurice Raynaud، پزشک فرانسوی، در سال ۱۸۶۲ مورد شناسایی قرار گرفت. رینود گروهی از ۲۵ بیمار را توصیف کرد که ۲۰ نفر از آنها زن بودند که در هنگام مواجهه با سرما و استرس دچار تغییر رنگ در دست و پا شده بودند.

انواع رینود و تشخیص آن

به صورت کلی می توان گفت دو نوع رینود وجود دارد: رینود اولیه و رینود ثانویه و رینود اولیه معمولاً رایج تر از نوع ثانویه آن است. دکتر ناتالی آزر Natalie Azar، روماتولوژیست و استادیار بالینی در دانشگاه نیویورک می گوید: ” رینود اولیه معمولاً در سی سالگی و کمتر از این سن و معمولاً بیشتر از همه در خانم ها و افرادی که سابقه مصرف سیگار را دارند رخ می دهد.”

بیشتر بخوانید : آشنایی با سیستم گردش خون انسان

علائم بیماری رینود – درمان رینود

دانشمندان مطمئن نیستند که چه عواملی باعث ایجاد رینود اولیه می شود اما حدود ۷۵٪ از کسانی که به این بیماری مبتلا می شوند، زنانی بین ۱۵ تا ۴۰ سال هستند. افرادی که در آب و هوای سردتری زندگی می کنند نیز مستعد ابتلا به رینود اولیه هستند.

رینود ثانویه در نتیجه بیماری یا وضعیت سلامتی دیگری مانند لوپوس، آرتریت روماتوئید یا سندرم تونل کارپ رخ می دهد. استعمال سیگار و قرار گرفتن در معرض برخی از داروهای خاص مانند مسدود کننده بتا، داروهای شیمی درمانی یا برخی داروهای سرماخوردگی نیز ممکن است منجر به رینود ثانویه شوند.

پزشکان با در نظر گرفتن تاریخچه و علائم بیمار و با انجام معاینه جسمی، رینود را تشخیص می دهند. برخی از پزشکان نیز ممکن است برای تشخیص بیماری دست به آزمایش خون بزنند. پزشک ممکن است پوست را در قسمت پایه ناخن انگشتی – که به کاپیلاروسکوپی تاشو ناخن معروف است – را از نزدیک معاینه کند.

علائم بیماری رینود – درمان رینود

علائم بیماری رینود

علائم رایج رینود حساسیت شدید به سرماخوردگی یا استرس، بی حسی و درد ناشی از عدم رسیدن خون کافی به اندام ها، احساس سوزن سوزن شدن و لرزیدن هنگام بازگشت خون به اندام ها و تغییر رنگ پوست است. در جریان این بیماری ابتدا پوست به دلیل عدم جریان داشتن خون به انگشتان دست و پا و گاهی اوقات گوش ها، بینی و لب ها سفید می شود و سپس پوست به رنگ آبی (سیانوز) تبدیل می شود زیرا اکسیژن خارج شده از خون در محل باقی می ماند و این موضوع اغلب منجر به درد در نواحی متأثر از بیماری می شود.

هنگامی که جریان خون از سر گرفته می شود فرد ممکن است در این نواحی احساس سوزن سوزن شدن و لرزش پیدا کند و پوست نواحی مزبور ممکن است به رنگ قرمز دربیاید. موارد شدید رینود نادر است اما در صورت مسدود شدن شریان ها ممکن است منجر به عوارضی مانند آسیب بافت، زخم های پوستی، یا حتی گانگرن (بافت مرده) شود. در موارد شدید ابتلاء به رینود ممکن است نیاز به جراحی عصب یا قطع عضو در منطقه آسیب دیده باشد.

علائم بیماری رینود – درمان رینود

درمان بیماری رینود

رینود اولیه درمانی ندارد؛ این نوع رینود ممکن است با گرم نگه داشتن بدن، کاهش استرس، ورزش و جلوگیری از استعمال دخانیات، کافئین و داروهای محدود کننده جریان خون کنترل شود. افراد مبتلا به رینود باید از تماس مستقیم با سرما خودداری کنند و هنگام خارج کردن وسایل از فریزر یا یخچال از محافظت کننده های دست و دستکش استفاده نمایند. نوشیدنی های سرد را با دست بدون محافظ نگیرند و از دستکش و یا جوراب استفاده نمایند.

بیشتر بخوانید : بیماری هموفیلی علائم و درمان آن

فرد مبتلاء به رینود در هنگام شروع علائم آن بهتر است به یک محل گرمتر مراجعه نماید؛ انگشتان خود را تکان دهد و سعی کند با حرکت و جنبش ضربان قلب خود را بالا برده و جریان خون را در بدن خود افزایش دهد. همچنین خیساندن دست ها و پاها در آب گرم و ماساژ آن ها و کاهش استرس و تنفس عمیق می تواند به بهبود وضعیت بیمار کمک کند.

اگر گرم نگه داشتن و کاهش استرس برای تسکین علائم کافی نباشد، داروهایی مانند مسدود کننده کانال کلسیم یا مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین که باعث آرامش و گسترش عروق خونی می شوند می توانند در بالا رفتن جریان خون و خون رسانی به دست ها و پاها کمک کند.