چگونه به یک دوست افسرده کمک کنیم؟
- توسط : صادق
- در : ۱۴۰۰-۰۶-۰۲
- در : سلامت روان
احتمالا موقعیت هایی برای شما پیش آمده است که دوست یا نزدیکانتان افسرده بوده اند و شما دقیقا نمی دانستید باید چه کاری انجام دهید. طبق جدیدترین برآورد های موسسه ملی سلامت روان آمریکا، بیش از ۷ درصد از بزرگسالان ایالات متحده در سال ۲۰۱۷، یک دوره افسردگی شدید را تجربه کرده اند. در سراسر جهان، بیش از ۳۰۰ میلیون بزرگسال و کودک با افسردگی دست و پنجه نرم می کنند. البته همه افسردگی را به طور یکسانی تجربه نمی کنند و علائم آن می تواند متفاوت باشد.
علائم افسردگی
اگر دوست شما افسرده شده باشد، ممکن است علائم زیر را داشته باشد:
- غمگین باشد و یا گریه می کند
- بیش از حد معمول بدبین است و به آینده امید ندارد
- در مورد احساس گناه، پوچی و بی ارزشی صحبت می کند
- به نظر می رسد علاقه چندانی به گذراندن وقت با دیگران و ارتباط با آن ها ندارد
- به راحتی ناراحت می شود و خیلی تحریک پذیر است
- انرژی کمی دارد، آهسته حرکت می کند و عموما بی احساس به نظر می رسد
- به ظاهر و وضعیت بهداشتی خود توجه چندانی نمی کند. مثلا از دوش گرفتن یا مسواک زدن غافل می شود
- در خوابیدن مشکل دارد
- کمتر به فعالیت ها و علایق خود اهمیت می دهد
- به نظر می رسد فراموش کار است و در کار ها تمرکز ندارد
- بیش از حد یا کمتر از حد معمول غذا می خورد
- در مورد مرگ یا خودکشی صحبت می کند
در ادامه به معرفی چند راهکار که می توانید با استفاده از آن ها به دوست خود کمک کنید، می پردازیم:
۱ – به آن ها گوش دهید
به دوست خود بگویید که در کنار او هستید. می توانید با به اشتراک گذاشتن نگرانی های خود و پرسیدن یک سوال خاص، گفتگو را آغار کنید. به عنوان مثال، ممکن است بگویید: “به نظر می رسد روز های سختی را پشت سر گذرانده ای، به چی داری فکر می کنی؟”
به خاطر داشته باشید که دوست شما ممکن است درباره احساسی که دارد صحبت کند، اما ممکن است توصیه یا کمکی را نخواهند.
با استفاده از تکنیک های گوش دادن فعال با دوست خود در ارتباط باشید:
- به جای اینکه نشان دهید منظور آن ها را درک کرده اید، برای کسب اطلاعات بیشتر، از آن ها سوال بپرسید
- احساسات آن ها را تأیید کنید. مثلا می توانید بگویید: “این واقعا سخت به نظر می رسد، متأسفم که این را می شنوم”
- با زبان بدن خود، علاقه و همدلی نشان دهید
در اولین دفعه ممکن است دوست شما نخواهد خیلی صحبت کند. در عوض شما می توانید از نگرانی خود درباره او و اهمیتی که برای شما دارد، صحبت کنید.
در پرسیدن سوال سخت نگیرید و سوالاتی را بپرسید که فشار زیادی را بر روی او تحمیل نکند. سعی کنید در صورت امکان به صورت حضوری صحبت کنید و اگر امکان آن نیست، از تماس تصویری استفاده کنید.
۲ – به آن ها در یافتن مشاوره و حامی کمک کنید
ممکن است دوست شما نداند که افسرده است یا ممکن است مطمئن نباشد که چگونه به دنبال حامی بگردد.
حتی اگر آن ها می دانند که درمان می تواند به آن ها کمک کند، جستجوی یک مشاور یا پزشک و صحبت با او می تواند استرس زا باشد.
اگر فکر می کنید دوست شما نیاز به مشاور دارد، به او کمک کنید تا یک فرد درمانگر را پیدا کنید. تشویق و حمایت آن ها برای حضور یافتن در اولین جلسه درمان می تواند بسیار مفید باشد.
۳ – از دوست خود در طی فرآیند درمان حمایت کنید
در یک روز بد، ممکن است دوست شما تمایلی به خروج از خانه نداشته باشد. افسردگی می تواند انرژی را از بین ببرد و میل به منزوی شدن را بیشتر کند.
اگر حس کردید که می خواهد فرآیند درمان خود را لغو کند، سعی کنید آن را از این کار بازدارید. می توانید بگویید: “هفته گذشته گفتی که جلسه شما وافعا پربار و مفید بوده است، اگر جلسه امروز کمک کند چطور؟”
در مورد دارو هم همینطور. اگر دوست شما به خاطر عوارض جانبی ناخوشایند، مصرف دارو را قطع کرده است، او را تشویق کنید تا در مورد تغییر داروی خود یا ترک آن، با پزشک مشورت کند.
قطع ناگهانی داروهای ضد افسردگی بدون نظارت پزشک می تواند عواقب جدی به همراه داشته باشد.
۴ – حواستان به خودتان نیز باشد
این که تصمیم گرفته اید به دوست خود کمک کنید، خیلی خوب و قابل قدردانی است اما سعی کنید در این بین به نیاز های خود نیز توجه داشته باشید.
می توانید وقت خود را تقسیم بندی کنید. به عنوان مثال به دوست خود اطلاع دهید که بعد از بازگشت از محل کار برای صحبت کردن با او آماده هستید.
گذراندن وقت زیاد با عزیزی که افسردگی دارد می تواند آسیب های احساسی به همراه داشته باشد. محدودیت های خود در مورد احساسات دشوار را بدانید و مطمئن شوید که برای ریکاوری خود وقت می گذارید.
اگر لازم است، به دوست خود اطلاع دهید که مدتی در دستری نخواهید بود.
۵ – در مورد افسرگی بیشتر مطالعه کنید
تصور کنید افسرده شده اید و باید برای هر کسی که می خواهد به شما کمک کند، روحیات و تجربیات خود را بارها و بارها توضیح دهید. مسلما از این کار خوشتان نمی آید و ممکن است حالتان را بدتر کند.
می توانید با دوست خود درباره علائم خاص یا احساساتش با آن صحبت کنید، اما از آن ها نخواهید که درباره افسردگی به طور کلی به شما بگویند.
علائم، علت ها، معیار های تشخیص و روش های درمان درباره افسردگی را فرابگیرید.
افراد حالات متفاوتی از افسردگی را تجربه می کنند، اما آشنایی با علائم عمومی و اصطلاحات می تواند به شما کمک کند مکالمات عمیق تری با دوست خود داشته باشید.
۶ – پیشنهاد کمک در انجام کار های روزمره
با افسردگی، کارهای روزمره می تواند بسیار زیاد به نظر برسد. مواردی مانند شستن لباس ها، خرید مواد غذایی یا پرداخت قبوض می تواند روی هم انباشته شوند و باعث ایجاد سردرگمی و احساس بد شوند.
ممکن است دوست شما از پیشنهاد کمک استقبال و قدردانی کند، اما شاید نتواند به وضوح بگوید که در چه موردی به کمک احتیاج دارد. بنابراین به وضوح در مورد آن ها صحبت کنید.
اگر متوجه شدید یخچال آن ها خالی است، بگویید: “آیا می توانم برای شما مواد غذایی تهیه کنم؟ یا اگر لیستی دارید که اقلام مورد نظر در آن نوشته شده است، می توانم آن را بردارم؟”
اگر کارهای خانه انجام نشده است، می توانید یک موسیقی پخش کرده و با هم به انجام کارهای خانه بپردازید.
۷ – صبور باشید
افسردگی قابل درمان است، اما می تواند یک روش کند باشد که با آزمون و خطا همراه است. افراد افسرده ممکن است مجبور شوند قبل از یافتن روشی که به علائم آن ها کمک می کند، چند رویکرد مشاوره یا داروی مختلف را امتحان کنند.
حتی درمان موفقیت آمیز به این معنا نیست که افسردگی به طور کامل برطرف شده است. ممکن است هر از گاهی دوست شما علائم را دوباره نشان دهد.
در این میان، آن ها احتمالا روز های بد و روز های خوبی خواهند داشت. از تصور اینکه یک روز خوب به معنای این است که کاملا بهبود یافته اند، خودداری کنید. همچنین اگر روز های بدی را در حال سپری کردن است، از درمان ناامید نشوید.
۸ – در دسترس باشید
به دوستان خود اطلاع دهید که هنوز به آن ها اهمیت می دهید زیرا این کار می تواند در ایجاد روحیه مثبت در آن ها بسیار تأثیرگذار باشد.
حتی اگر نمی توانید زمان زیادی را به صورت حضوری با آن ها بگذرانید، از طریق تماس یا پیامک یا شبکه های اجتماعی در تماس باشید.
افراد افسرده معمولا بیشتر گوشه گیر شده و از برقراری ارتباط خودداری می کنند. بنابراین ممکن است کارهای بیشتری را برای حفظ ارتباط و دوستی انجام دهید. ادامه حضور مثبت شما می تواند تأثیر خیلی مبتی بر روی زندگی آن ها بگذارد حتی اگر به شما نگویند.
۹ – انواع مختلف افسردگی را بشناسید
افسردگی اغلب شامل ناراحتی و خلق و خوی پایین و انرژی کم هست.اما علائم دیگری نیز دارد که کمتر شناخته شده هستند.
به عنوان مثال، بسیاری از مردم نمی دانند که افسردگی می تواند شامل موارد زیر باشد:
- عصبانیت و تحریک پذیری
- گیجی، مشکلات حافظه یا مشکل در تمرکز
- خستگی مفرط یا مشکلات خواب
- علائم جسمی مانند ناراحتی معده، سردرد های مکرر، درد کمر یا سایر درد های عضلانی
احتمالا اینطور به نظر برسد که دوست شما دارای روحیه بدی است و یا در بسیاری از مواقع احساس خستگی می کند. حتی اگر نمی دانید چطور به آن ها کمک کنید تا احساس بهتری داشته باشند، گفتن جملاتی مانند “متأسفم که این احساس را دارید، من در اینجا هستم تا کمک کنم”.
کار هایی که نباید انجام دهید
- مسائل را شخصی نکنید: افسردگی دوست شما تقصیر شما نیست، تقصیر خودشان هم نیست. افسردگی باعث تغییرات خلق و خوی آدم ها می شود و آن ها می توانند هر چیزی را بگویند یا هر کاری را انجام دهند. بنابراین اگر حرفی زدند که اعث ناراحتی شما شده است، به دل نگیرید و صبور باشید.
- شما آمده اید تا فقط کمک کنید، نه اینکه حتما باید درمان کنید: افسردگی یک بیماری جدی روانی است که نیاز به درمان تخصصی دارد. درک اینکه افراد افسرده چه تجربه و احساسی دارند، دشوار است و چیزی نیست که با گفتن چند جمله مانند “شما باید برای چیزهای خوب زندگی شکرگزار باشید” یا “به چیز های غم انگیز فکر نکنید”، درست شود.
- تجربه آن ها را کوچک نشمارید و با دیگران مقایسه نکنید: اگر دوست شما در مورد افسردگی صحبت می کند، ممکن است جملاتی مانند “همه ما این را تجربه کرده ایم” یا “این مشکل فقط مختص به تو نیست” را بگویید. این م یتواند احساسات آن ها را به حداقل برساند و کمکی نخواهد کرد. همچنین مقایسه وضعیت او با دیگران و گفتن جمله ای مانند “این می توانست خیلی بدتر هم باشد” هم به طور کلی کمکی نخواهد کرد.
- در مورد دارو ها عجله نکنید: دارو ها می توانند برای افسردگی مفید باشند، اما برای همه خوب نیست. برخی از افراد از عوارض جانبی آن خوششان نمی آید و ترجیح می دهند افسردگی را با روش های معمولی و طبیعی درمان کنند.
چه زمانی باید به صورت جدی مداخله کنیم؟
افسردگی می تواند خطر خودکشی یا خودآزاری را در فرد افزایش دهد. بنابراین دانستن علائم این حالت می تواند مفید باشد.
برخی از علائمی که نشان می دهد دوست شما افکار خودکشی جدی دارد، عبارتند از:
- تغییرات مکرر خلق و خو یا تغییرات شخصیتی
- صحبت از مرگ
- خرید سلاح
- افزایش مصرف مواد
- رفتار های خطرناک
- رهایی از اموال یا واگذاری اموال گرانبها
- صحبت درمورد احساس گرفتار شدن
- میل به تنهایی و راندن افراد
- خداحافظی با احساس بیشتر از حد معمول
اگر فکر می کنید دوست شما قصد خودکشی دارد، بهتر است او را همراه با خود به یک مشاور یا درمانگر ببرید.
همچنین می توانید دوست خود را به اورژانس ببرید. در صورت امکان نزدیک دوست خود بمانید تا دیگر حس خودکشی به او دست ندهد.
دیدگاه ها
0 دیدگاه